Çılgın Parodi Şiiri - İrfan Kayagil

Bir fırca darbesi gibi düştün yüreğime, izleri renk, renk
Rüzgar sustu, gözlerin de. Konuştu gece fısıldayarak
Her nota, takıldı, usulca rüzgâra,
Aşkın resmini çiziyorum sayfa sayfa.
Kelime kelime ördüm seni şiirlerime,
Bir heykel gibi yükseldin düşlerime.
Her harf, seninle başlar her satırda her hece.
Sanat oldun, ilham oldun, yarım kalan sevdam da.
Resimler anlattı seni sessizce,
Bir bakışın bin tabloya bedel,
Gözlerinde gece.
Ruhumda yankılanan bir ezgi gibi,
Aşkı da, sanatı da senle bildi bu kalp, öylesine.
Ah, neydi sanat?
Bir bakıma senin gölgen belki.
Ve aşk? Duygularım da ahenk
Seninle anlam kazanan eski bir melodi.
Heyhat, böyle mi bitecekti, çılgın parodi.