umutsuzluk dağlarımı çökertmiş
çilem kaşlarında dara gerilmiş
şözlerin kalbimi kurşuna dizmiş
vurmakta, vurulmakta zamanla
bugün üzerime dağlar devirdin
ağlatıp gökleri yere indirdin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta