Sen dilini yorma Çilegah'ım!
Yarası hala kapanmayan,
akıl almaz acılarda kaybolduğun o yılları, her baktığında sana yüzünü dönen Aynalarda seyrettim ben.
Zaman Hayatın en Kalleş simgesiydi.
Ne uyuman için bir geceyi ne de uyanman için bir sabahı gösterdi.
Yaşamadın da... Eğer yaşasaydın, birkaç demet çiçeğini sana da koklatacak kadar cömertti bahar.
İnsanlar ise yine hep o bildik çiğ süt emmiş canlılardı.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



