ÇİLE SEVDA
Bir muamma hüzündür yüreğimi bin parça eden… Ne tükendi bu hasret ne vuslat buldu bu sevda… Gün gün eritti kapladı her an ömrümü bedeni toprağın kaplaması gibi. Belki sevdanın meskenidir hüzün diyarı…
Hüzün, çile, sevda olmuş bizim yaşadıklarımız veya çektiklerimiz.
Belki sevda; sevda olması için acı çekmeli insanoğlu ve özünde var aşkın acısı tel tel beyazladı saçlarım yokluğunda. Tek tek günlerim karanlığa büründü aşkınla. Ne olsaydın anlasaydın düşmeseydik dile ey Gönülcan…
Kayıt Tarihi : 23.6.2011 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!