Ne vardı acıyı bu kadar sevecek
Uçurumun kenarlarında bir ev inşa etmek
Zemini kaygan ve tehlikeli
Ve bataklıktan gül alır gibi
Korkusuzca binayı yükseltmek.
Yalnızlığın zelzelesiydi acı
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta