Gökyüzü maviydi önceleri Sıcaktı sahiller Andros’ta
Sadece çakıl taşları ve dalga sesleri vardı. Bir de Martılar.
Sonra, sen geldin. Habersiz ve sessiz.
Önce gölgen düştü. Sırayla gözlerin ve ellerin girdi hayatıma.
Ardından tüm ada’yı istila etti kırlangıçlar.
Artık gökyüzü mavi değil. Hiç mavi değil.
Üstelik bir de med-cezir dadandı kıyılarıma.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta