Bilirim,
Gidenin ardından gül(ümseme)ler serpilir.
Kucak dolusu sevgi(li)ler ile uğurlanır.
Birlikte,
Gidilmeyen ufuklara göz gezdirilir.
Yediğimiz son yemekte ki,
Bir kitap besliyorum içimde,
Sayfalarını dar ağacından yaptığım.
Ağıtlar yazılı,
Kuş cıvıltılarından çaldığım.
Dersin ne güzel olur,
Mümkün mü?
Semaya karşı uzanıp,
Tek tek yıldızları sayarken,
Birlikte dalmak uykuya.
Mümkün mü?
Hayal ediyorum.
Belki ikna olamazsam,
Üstüne bir çizik atıp hayat diyebilmek için.
Soruyorum,
Şairler de mucit miydi?
Satır sonlarına hüznün düşmediği,
İçinde yaşanmışlıkların ve yaşanacakların sığındığı,
Uzun uzadıya bir hayatın, ta kendisi bu.
Kışın gelmesiyle giydiğim palto ceplerimde,
Bulduğum kırışmış şiir notlarına sevindiğim doğru.
Kimsesiz şairler mezarlığından geçerken,
Üç özlem, bir aşk şiiri okuyarak geçtiğim doğru.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!