Yara/sızım; nâr düştüğü yerde!
Bir anahtar olsaydım o demde
Bir kapı, bir pencere...
Elif, waw, dal'dan önce
Bir dal olsaydım tutunacak
Arz'dan arş'a yükselen bir dua
Bir gece çıkıp gelsen
Öyle sessiz, habersiz
Akıtsan içini içime
Biraz da beni ağlatsan
Yakama iliştirdiğim hüzünlerin yerine bir tebessüm nakşetsen
Bir sus düşürsen dillerimize
Rozerin jan a mın
Rozerin jın a mın
Sen yoksun ya nezanım ez
Düştüğünden beri gözlerin gönlüme bezarım ez
Oy yare,oy delale!
Ah Rachel!
Gönlümün iklimlerinde ne güneşler doğuyor sana dair
Kentine bir adım daha yakınım; kendime uzak
Beraberimde yağmurları getirdim;
Esmer yüzlü çocukların suretindeki telaşlı bekleyişleri
Umuda susamış tevekküli sessizlikleri
Sen uzak memleketlerin kızı
Sen yüreğimi aşındıran muhacir
Sen en aşina yabancı!
Sen tankların çarkına taş sokan
Sen gözyaşının rengini teke indiren
Sen zulmün aklını kemiren
Anadolu'm mu bu, çamur deryasına bulanmış
Mertlik yerinde sayıyor,namert başını almış...
Gözünü açan her kul, bir şey "kap"ıp "kaç"ıyor
Merhamet penceresini kapatıp, harama kapı açıyor
/..
And olsun incire ve zeytine
And olsun nun’a ve noktaya
Ve mısraya ve israya
And olsun maviye
Şiire ve gözlerine and olsun
Ne xweli ne pela can im/Ne tavim ne ava zelalim/Kulilka çiyaye dilê min
Ne âlim û ne cahilim/Ne malivan ne mêvanim/B’elgiyê serê mine dilê min
Ne bê êş û ne xemgînim/Ne tenê reş, ne renginim/Kesk û zera rinde dilê min
Varıp bir neyara dedim derdimi
Bir rüzgara kapılıp savruldum dün
O gün bu gün, dönüp durdum çarkında
Gayrı yetti, iflaha talibim bugün
Ey Sevgili, gel himaye et beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!