Yarım asrı geçen ömrümde darbe üstüne darbe,
Senin attığın o kör kurşun işlemez benim kalbe,
Ya çek vur benim alnımın çatından,
Ya da hiç girme bu harbe.
Sakin değilim eskisi gibi sinirlerim son radde,
Bedenim mi yorgun ruhum mu bilemiyorum
Hayattan bıkkınlık var üzerimde.
Başı yoktandı sonu boktan mı olur bilemiyorum ,
Eyvallahsız bir tavır var üzerimde.
Gençliğimizi verdiğimiz bu demir yığını üstünde,
Ne fırtınalar, ne deli dalgalar gördük tükenen ömrümüzde.
Vuran her dalga bir yanımızı alıp götürdü giderken.
Bakmayın böyle dik durduğumuza resimlerde,
Bu dalgalar bizi santim, santim çürüttü.
Keder binmesin yine gönül sandalına, denizci!
Ne yapalım, senin de payına hep hasret düştü.
Gözlerin ufka dalıp kaç okyanus tükettin?
Kaç kıtayı ruhun bedenden ayrı fethettin?
Hasretin yüreğinde demlenip gözünden aktı.
Hayat! Sana yok artık
şikayetim. Verdiğin her şeye eyvallah. Hemen hemen tüm acıları tattırdın, hemen hemen tüm
sevinçleri yaşattın.
Teşekkür ederim bana
verdiklerine. Misafir olduğum şu yıllarda gördüm ki herşey bom boş,
her şey boşuna. insanların çabası boşuna. Aldığımıiz her nefes sayılı şu
Hüznünün gölgesinden Ay kaybolur gökyüzünden,
Yıldızlar söner, derin bir karanlık çöker,
Tarifi imkansız bir hüzün kaplar tüm evreni.
Gölgeler görünmez olur, rüzgarlar esmez.
Aslına bakarsan bütün şairler hüzünden beslenir.
Ve şiirler hüzünle doğar bembayaz sayfalardan.
Anlatılan hep hüzündür süslü dizelerin arasında.
Hey sen! ucu bucağı olmayan mavi atlas,
O ihtişamın o heybetin yetermi hasretimi örtmeye?
Yeter mi dalgalarının boyu uzanıp ta gözyaşlarımı silmeye?
Peki ya o eşsiz uğultun eşlik edebilir mi gönül dağı’nı söylemeye?
Ne heybetin yeter ne kudretin hasretimi dindirmeye.
Bak yine Eylül denen boyacı geldi yaprakları sarıya boyamaya.
Yavaş yavaş soğudu hava,
başladım yazlıkları, dolaba koymaya.
Her mevsimin kendine has güzellikleri yokmuydu? Hani nerede?
Sebepsiz hüzün kaplıyor içimi.
Yaram Eylül’de başlıyor kanamaya.
Aslında bir şükürle başladı bizim hikaye.
Şükreden insanlara çok saygı duyardım,
Allah ta seni nasip etti bana.
Hani derler ya evlilikte acı tatlı günler olur diye,
Biz birlikte her türlüsünü tattık be gülüm.
Tüm acılarıma, tüm dertlerime ortak oldun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!