Çiğdemce Akan Kadın Şiiri - Nimet Öner

Çoğdemce Akan Kadın

Sen
bir gül dalına yaslanan sabah vaktiydin,
rüzgâr sana dokunmaya kıyamazdı,
çünkü sen
içinde hem suskunluk hem cevapsız dualar taşıyan
koca yürekli bir kadındın

Okudun beni
sanki satır değilmişim de yara iziydim,
sanki şiir değilmişim de
bir çocuğun kalbine sakladığı sırmışım gibi
öyle narin,
öyle derinden

Her harfime ses verdin
her kıtama nefes oldun
Ben kelimeleri kurarken
sen ruhuma su verdin
göl oldum
coştum
çoğaldım
Çagladım
çiğdemce karıştık dizelere

Ve ben seni
sadece okuyan kadın değil,
beni yeniden yazdıran kadın bildim.

Zifiri geçmişine rağmen
güneş olup doğdun içime
ben seni hep
Sabah’la başlayan,
Güneşle gülümsediğim kadın olarak andım
Sabah Güneşim, sana yazdığım sonsöz değil,
kalpten kalbe mühür olsun.

Azra Nimet Öner