Çiftlik Şiiri - Sûzi Kalp

Kuzular meleyince kalbin hop hop eder
Ama karın konuşunca dır dır eder
Sabahın köründe çiftlik, akşam yorgunluk
Ben ne zaman "konuşalım" desem, Cevap: "Uykuluk!"

Traktörle geziyorsun ama bana vites yok
Sohbetlerimiz kayıp, sinyal de vermiyor çok
Çocuklar canından kıymetli
Ama evde bir kadın var, adı da "Eşin" belli

Koyunlar, kuzular olmuş senin peşinde
Sabahın ayazı düşmüş yorgun yüzüne
Ben beklerim bir çay molası kadar olsun
İki kelam etsek, konuşsak göz göze

Duyuyorum seni geceleri
Uykun kaçarken, yorgun dizlerini
Kendini dinlemeyen o halini
Beni umursamaz hallerini

Sevdiğini bilmesem, valla kuzularla kaçarım
Hem et hem süt var, biraz da şefkat ararım
Bilirim seni, sevip susanlardansın, gönlün de temiz
Bir ara ver "Ne var ne yok" de, yeter bana deriz.