Çift Sene Öncesi Şiiri - Sayid Dursun Akgün

Kuşlar vardı, sarı renkli, penceremin önünde.
Haberler gelirdi sevdiğim kızdan;
Saçlarım da bu kadar kısa değildi ayrıca.
Yalnızca çift sene öncesi.

Benimdi o, her şeyimdi, kuzeydeki yıldızımdı.
Şimdiler inanmaz nasıl sevdiğime, o zamanlar tek sızımdı.
Bazan dilimdeki beste, elimdeki sazımdı.
Yalnızca çift sene öncesi.

Fallar bakardım, dilek tutardım.
O benim bir tanemdi, ona tapardım.
İstese koca şehri yakardım.
Yalnızca çift sene öncesi.

İstese kurbandım, ölürdüm yoluna.
Kimleri aldım karşıma, girmek için koluna.
Geldik koca bir aşkın sonuna.
Yalnızca çift sene öncesi.

Bir liman, bir büyük öpücüktü şifremiz.
Sanırdım ilk aşkım benden de temiz.
O koca okyanustu, ben ise deniz.
Yalnızca çift sene öncesi.

Adının önemi yok, o zamanlar Özlem’imdi.
Ağzımdan çıkan her cümle, bazense sözlerimdi.
Arkamda bıraktığım kokum, yeri yeri gözlerimdi.
Yalnızca çift sene öncesi.

Yeşildi en sevdiği renk, baharda tutmuştum ellerini.
Bazen “Seni çok seviyorum.” der, tutamazdı dillerini.
Cam bir vazoya koymuştu, kırmızı güllerini.
Yalnızca çift sene öncesi.

Konserlere giderdik o zamanlar, şehir meydanına.
Onun sesinden başka ses gelmezdi kulaklarıma.
Lütuftu o zaman, bir buse yanaklarıma.
Yalnızca çift sene öncesi.

Pastamda mumum, denizde kumumdu.
Yalnızca sevgilim değil, soframda tuzumdu.
Bazen başlangıcım, bazense sonumdu.
Yalnızca çift sene öncesi.

Esen rüzgardı, sıcak yaz akşamları şehvetle.
Çayımda şekerdi, gelirdi bazen elinde kekle.
Son cümlesi “Belki gelirim, bekle...”.
Yalnızca çift sene öncesi.

Bir köşemiz vardı o semtte, buluştuğumuz.
Kimi zaman ayrılıp kimi zaman kavuştuğumuz.
Çocuklarımızın ismiydi konuştuğumuz.
Yalnızca çift sene öncesi.

İşte öyleydi sevgilim, sen hatırlamazsın.
Yalnız ikimiz olurduk gece çökünce o semtte.
Dostlar bizi bir bütün bilirlerdi.
Ne yazık her şey bir anda silindi.
Yalnızca çift sene öncesi.