İki yılan sarılır birbirine,
karşıtlıkların sonsuz dansı;
biri göğe tırmanır,
biri toprağa iner,
ama ikisi de aynı sırla parlar.
Ortada bir asa yükselir,
ne taht ne kılıçtır,
ama her şeyin dengesidir:
yolculuğun, dönüşün,
ruh ile bedenin.
Kanatları açılır yukarıda,
haberci kuşların sessiz çırpınışı;
ışığın ve gölgenin arasındaki
ince çizgiden yükselen bir çağrı.
Hermes’in parmaklarında
zaman bükülür,
söz büyüye dönüşür,
ve yolun ortasında duran yolcu
kendi içinden geçerek
kendi merkezine varır.
Asa der ki:
“Çift görünen birdir,
ayrılık yalnızca perdedir.
Yılanın zehri şifa,
ölümün aynası hayat.”
Ve işte orada,
kalbin en sessiz kuyusunda,
asa bir ışık gibi dikilir:
ne yukarı, ne aşağı,
yalnızca sonsuza.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 30.10.2025 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!