Güneş doğarken karşı ki tepelerden
İçimde bin bir umut yeşeriyor
Çiçeksi hayallerimin
Gerçeksi görünüşünden...
Kelebekler uçuşuyor rengarek
Benimle paylaşıyor hayallerini
Aldanışlarının gerçekliğini göremeden
Endamı bende
Toprağa bırakıyor nadide bedenini
Güneş doğarken karşı ki tepelerden
İçimde bin bir umut yok artık
Çiçeksi hayallerimde son buldu
Şimdi kendi derdimden ziyade
Hayaldaşlarım kelebeklere yanıyorum
Kendi derdimi unuttum
Onların bir nefeslik ömürlerine ağlıyorum.
...türkmenkızı...1994
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 19.5.2009 21:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
4. dosya köz yaşlarım
TÜM YORUMLAR (1)