Şehrin bir yerinde alabildiğince bir meydan
Meydanın bir kenarında çiçekçi kız akşama hazırlanan
Sepetinde bir sürü çiçek en vahi çeşit karanfilden sardunyadan
Tezgâhını açtı başladı bakınmaya oturduğu taburesinden
Öyle kalabalıktı ki meydan bazısı bezgin yorgundu koşanlar
Düşündü bir an akmaya başlamıştı otobüsten inen insanlar
İkiye ayırmıştı aklınca cefa ile sefaya koşandı figüranlar
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta