Çiçeğimsin Sen Şiiri - Hasan Turgut

Gün doğar, gül açar gönül bahçemde
Yaprağında bahar, düşler mahremde.
Bir rüzgâr eserken, nazlı meltemde
Gönlüme serpilen çiçeğimsin sen.

Menekşe utangaç, eğik hep başı
Sana benzetirim, her bir telaşı
Sevdan takviminde on sekiz yaşı
Ömrüme verilen çiçeğimsin sen.

Papatya falında ismin var böyle
Ellerim dokunmaz, kalırım öyle,
Hasretin düşerken gönlüme söyle
Umutla serilen çiçeğimsin sen.

Karanfil misali kokar özlemin,
Gözlerin uçurum, içimde derin,
Gecemde ışığın, gündüzde rengin,
Kalbime süzülen çiçeğimsin sen.

Zambaklar titrerken ay ışığında,
Aşkla büyürüm ben her bakışında,
Felek çakmağını her çakışında.
Gönlüme büzülen çiçeğimsin sen.

Lale gibi nazlı, sümbül misali,
Adını anarken gelir hayali
Ne bir yaprak döker, ne solar dali
Baş tacı dizilen, çiçeğimsin sen.

Orkideler gibi duruşa kurban.
Söylerken adını susuşa kurban.
Aşkınla kalbime vuruşa kurban
Alnıma çizilen çiçeğimsin sen.

Yağmur sonrasında gülüşün başlar.
Nurlu yüzde belli kemane kaşlar
Karlar fayda etmez korlu ataşlar
Özümde filizlen çiçeğimsin sen.

Kır çiçekleriyle yolları süsler,
Bahara varırken aşkınla titrer,
Bir ömür yanımda kal diye bekler,
Bağımda gezilen , çiçeğimsin sen.