Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Karanlık girdabın içinde savrulurken
Ceylanın masum yüzü
Umuda rehber oluyor
Belki kalbim yeniden doğar,
AYDINLIĞI EKSİK OLMAZSIN YETER Kİ...
SEVGİLİ HÜZÜN HANIM KUTLARIM DUYARLI KALEMİNİZİ...
SEVGİYLE.
GÖKMEN YILMAZ ERDEM
Karanlık girdabın içinde savrulurken
Ceylanın masum yüzü
Umuda rehber oluyor
Belki kalbim yeniden doğar,
Yeniden biçimlenir
Umut oluyor kalpsiz bedenime
Kim bilir belki,
Belki ruhumu da kurtulur
Güzel ve şirin bir şiir meydana gelmiş yazan yüreği tebrik ederim .Selamlarımla
AHMET AKKOYUN
Hangimiz fırtınalar atlatmadık ki, hangimiz yanılmadık ki... Yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta