Her mutluluğun sonu olduğu gibi
Bununda sonu olacaktı
Her yağmurun arkasından çıkan rüzgar gibi
Hafif hafif yüzümü gözyaşlarım süsleyecekti
Yine sonbaharın yaprakları uçacaktı elimden
Dalından düştüğü vakit yapraklar
Çaresizliğin çaresi sen olacaktın oysa ki
Yeni bir dünya kurmuştum sevginle
Ve yeni bir dünya daha kurdum nefretimle
Güneşim tekrar batmıştı
Umudum, umutsuzlaşmış
Aşka inancım tükenmişti artık
Yorgun hayallerim, çalınmış ve kirletilmiş
Hüküm süren hayatların kanunuymuş; para
Kirletilen bir hayat, yıkılan bir umut
Kim bu cahilliği yapan varlıklar
İnsan denmekten bile iğrenilmiş artık
Çevrene bak, iyice nefret etti ki onlardan ayrılabilesin
Yanmış sayfaların külleriyle bezenmiş gülşenler
Laleler avuçlarımda parçalanmış
Kendimi unuttuğumda
Deniz vahşi bir hayvan gibi yırtarken kendini
Rüzgar halinden şaşmış
Delirmiş kulağıma gelen her ses
Acılarla yaşanırmış, yaşarmış yaşayabilen insanlar
Hüzün olmadan şiir yazılmazmış
Bende hüzünlüyüm bu gece, şiirin satırları gibi
Bugün hiç akıtmadığım kadar gözyaşı akıttım, şiirlerimin satırlarına
Bugün kadar bir yaşım daha oldu
Dönmek ve gitmek istedim, uzaklara
Merhaba zalim hayat
Yine karşındayım işte
Yıkılmadım insafsız oyunlarına
Bir sevda büyüttüm yüreğimde
Anne, Annem demek için
Yardım ve dilek diledim bu gece
Küçük bir gece, yaz akşamları çıkan yasemen kokuları
Eksik olmayan damlalar, yağmurla karanlıkta süzülmekte
Şehrin ışıkları aydınlatmakta, insanların yüzlerini
Belli olmayan, karanlıkta akan damlalar kadar fazla bu aydınlıklar
Kaybedilenler, yaşayanlar, unutulamayanlar için ağlanmakta
Gitmek istemekte hayallerim, rüyalarım ve yüreğim
A-kşam hüzünlerim geri döndü
N-e sensizlik ne de seni isterim artık
N-e çare kaldı elimde ne de çaresizllik
E-llerim bomboş, bir elin kayıp gidişi gibi
M-evsimlerin rengi de soldu artık
Açan ne olursa olsun dalından döküldü
Ağlamak istedim, senin için
Herşeye inat
Senin olmak istedim
Seni sevdim, senin oldum, başkasının değil
Kırıklarını bıraktın yine bana
Toplamadan gittin
Tertemiz bir son, üzerinde gözyaşları
Kimini güldüren, kimini ağlatan hüzünler
Çaresiz bu dünya, çareler yok oluşlarda
Yaşamamakta, yaşanmamakta ve yaşanamıyor artık
Kırık birkaç bardak bile acıtmıyor elimi
Kanayan elim değil ki, yüreğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!