Cevriye Şiiri - Abdullah Talha Necipoğlu

boşluğa dalıp gülümsemeyeli epey bir zaman olmuş.
sensizliği hiç sevmedim şimdiden
gönlüm alışır mı bilmem yokluğuna.

ilk adımını atan bebek gibiydim seni ilk gördüğümde
heyecanlı,umutlu,mutlu…
daha günlerden ilk gün sanki
ama bugün sensizliğin ilk günü
sensizliğin ilk adımı…

bebek büyüdü belkide
hüzünlendi,umutsuzlandı
ellerin daha ellerime değmeden,
saçların tenime değmeden,
gitme vaktin geldi.
cevriyesiz bir hayata merhaba demeyi öğrenmeliyim

benim yollarım kuraklaştı
çiçek açmaz hiçbir bahar
gittiğin yollarda çiçekler açsın cevriye
aşk artık mevsimlerden kış
gönül şimdiden buz…

zaman geldi sanırım artık
merhaba