Cevizli Durağında Şiiri - Ufuk Nazım

Cevizli durağında
Paslı bir rayım.
Banliyö geçti üzerimden
İçimde derin bir sızı.
Paslı çığlıklarla
Uzanırım zamana

Cevizli durağında
Bir söğüdüm.
Saçlarım emanet rüzgarlara
Ayrılığın sarkacında
Salınırım
Bir sabaha bir geceye

Cevizli durağında
Boyacı bir çocuğum
Gözlerim asi
Rengim yabancı
Ve uzak gülüşlerim
Boyalı ellerimde saklı

Cevizli durağında
Ufka açılmış
Bir bakışım
Aşıkların gözlerinde
Susan yeşil yeşil
Bir ceviz ağacıyım.