Cevat Çırak Şiirleri - Şair Cevat Çırak

Köyümden ayrıldığım günden beri
Unutulmuş,
Bir köşeye atılmış,
Sıkıştırılmış gibi hissediyorum kendimi.
Üç ilçe,

Rastgele gördüm
Yakindan tanıdım
Durusunu beğendim
Karakterini sevdim

Kahve Kitap Çocukluğum ve Çiçek

Kahve bitmiş, fincan öksüz ve tedirgin
Kitap biraz okunmuş yarım kalmış ve küskün.
Saksıdaki çiçekler serin havadan oldukça memnun.
Okuyucu kahvenin lezzetinden, kitabın yaşanmış öykülerinden çiçeklerin arasından görünen

Dışarıda bahar
Aklımda vatan
Kalbimde sen
Yine de sensiz
yarim bir insanım ben

Kardeşim var demek

Kardeşim var demek
Kandaş olmak
Güvenmek
Layık olmak

Kardeşlik

Sevgiye kucak açalım
Mesafeleri daraltalım
Belki de tamamen kaldıralım
Sımsıkı sarılalım

Kar Deyince Ben

İstanbul'a kar
gelecek dediler
Oturduğum yerden
beni bir an kaldırıp

Kim demiş

Kim demiş baharda çiçekler susuz yaşamaz diye
Kim demiş aşksız rakı içilmez diye
Kim demiş mutluluk anlatılır yaşanmaz diye
Kim demiş rakı yalnız içilmez diye.

Köyümde

Kim ne derse desin,
Yazı bir başka,
Kışı bambaşka güzel
Sadece bize mi acaba !

Madem...

Madem hayat bir pencere
Biraz gamsız olmalı insan
Her şeyi derin düşünmemeli
Hayatı genişlemesine yaşamalı