Mis kokulu memleket toprağımdan
Serin akan sularından ayrıldığımdan beri
Çocukluğumdan eser yok.
Çocuk Tren ve Hayalleri
Çorlu trenine ilk kez binen çocuk
Yanina hayallerini ve umutlarını da almıştı
Geriye sadece çok sevdiği ailesi ve anne babası kalmıştı
Tren haraket ettiğinde
Deliorman
Ne zaman güneşin akşam vakti gidişine batışına denk gelsem
Manzaranın büyüsüne kapılır derin ufuklara dalarım
Deliormanda doya doya yaşadığım gün batımları gelir aklıma
Acı ve hasret yakar genzimi, canım yanar, gözlerimi gizlerim.
Deliroman'da Kocabamın Evindeyim
Peçkanin
üstünde tencerede kaynayan misir
Fırınında pişen bir kucak dolusu kumpir
Peçkanin yanibaşinda
Dilek
Huzur ve mutluluğumun ötesinde
Köşe kuytu sapa bir yerde;
Kelebeğin kanadı kadar renkli
Düşen Kalkan Hep İnsanmış Anladım
Çok kez düştüğüm de oldu
Hayat kader dedim
Kendim ettim kendim buldum
Kalktım inandığım yolumdan yürüdüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!