Cevat Çiloğlu Şiirleri - Şair Cevat Çiloğlu

biz,
o gün,
üç insan,
İstanbul da,
bir köşe başından,
başladık yürümeye.

sahile,
dalgalanır taneler.
sıcaklığı düşer,
düşer üstüne,
tanelere,
Güneşin.

mevsimler geçti,
güz geldi.
şimdi,
zaman göç zamanı,
rüzgarla yolculuk zamanı.
kanatlandık artık,

sanki havadayım.
direniyorum,
yer çekimine.
ve güzelliği görüyorum.
özlüyorum yeri.
seviyorum seni,

sevgim dost olmuş gök ile,
sonra,
vermiş elini buluta.
tutuşmuşlar el ele.
sonra da,
yapışmışlar sırt sırta.

mavilere ayrılmış,
ufuk çizgisinde,
gök ve deniz olmuş,
düşlerim.
dalgalar,
sahile yazdığım,

koşuyorsun ama çocuk,
bekle.

ne yani,
o mu suçlu?
koşamayan.

hani vardır ya,
yağmurun aşkı,
göğün bakışı,
damlaların akışı,
ile,
oluşan akarlar,

bak,
onu koru.
sakat olanı,
özürlü olanı.

onu sev.

ben bu aşkı çiçekte görsem de,
sen aşkını bende gör.
ben seni bende görürsem,
o an sende beni kendinde gör dem.

bu ara,