Cevaplar-1 Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

'Sen,Çöl’e vurmuşsun
Kamçılanan öfkeni,
Ben denize…
Yıkıp geçmiş bir rüzgar
Kumdan kalemizi
Sahilde gülerken halimize…'

Bırak ellerimi
Bende kalsın suçlarım…

Karanfil kokan düşlerine
Sokma inatçı düşüncelerimi…

Toz, toprak kokar benim avuçlarım….

“Rast gele” umutlar kıyısında
Sahile vuran yorgun dalgalarız biz…

Mahpushane avlusunda atılan
Voltalar gibi gel-git’lerimiz..

Gözlerimizde eğreti bir bakış
En çok yine kendimize aldanış,
Adresi bulunmayan cümlelerimiz…

Kalender sofraları
Doyurmaz bizim açlığımızı..

Hiç bir kalabalık,
Dolduramaz, biliyorsun
Bizim yalnızlığımızı…...

Çoğunun sevda dediğine
Güler geçeriz..
Zaten bu yüzden saklı tutarız
Akan göz yaşlarımızı…

Ne ayrılıklar satın aldık biz
Paha biçilmezdi acısına..
Oysa peşin ödemiştik bedelini
Kalmamalıydı
Yitirilmiş aşklar sonrasına….

Gözlerinde “bir mavi uzak”
Nasıl da yakın duruyor yıldızlarıma
Nasıl da tanıdık geliyor yüzün…

Eteklerine ağlayan çocuklar gibi tutunmuş
Saf ve masum bir hüzün..

Evet,
Hayra alamet değildi bu gidiş
Biliyorduk..
Yine de bir parça umut çalmıştık
Yarından..
Yüreğimizin korkularından,
Biraz merhamet diliyorduk…

Çoktan gitmişti “biz”e kattıklarımız,
Biz yeni geliyorduk….

O gün, gitti giden…
Geriye kalan,
Bir avuç yalan..

Duvarda asılı duran
Soluk bir tablo gibi şimdi
Yüreğimizde sevdiklerimiz…

Duygularımız aynı oysa,
Umudumuz, cesaretimiz..
Bir tek gök kuşağı silinmiş,
Hasat mevsimlerimizden,
Kaybolmuş bütün renklerimiz…

Belki büyümüştür içimizde ki çocuk,
Belki bir bir öldürülmüştür acılar,
Belki boşunadır mezar taşlarına bakışımız,
Çoktan gömülmüştür belki,
Bizi ayakta tuttuğunu sandığımız, sancılar…..

Belki ne bileyim,
Çoktan beridir örtüşüyordu,
Bizim suçlarımız..
Fail-i meçhul kalacaktı,
Ölebilseydik eğer,
İnadına yaşattığımız,
Sevdalarımız…

Bırak ellerimi,
Bende kalsın suçlarım..
Karanfil kokan düşlerine,
Sokma kararsız gitmelerimi…

Aydınlatıyor ışığın,
Karanlığa gizlenen,
Gölgelerimi…

Alışkın değil gözlerimiz güneşe,
Bu cevabı kaldıramaz,sorgularımız.....