Kim bu siz olduklarını söyleyerek susanlar
Uyurken insanoğlu alacakaranlığın koynunda
Kuşların çığlıklarını çaldılar gökyüzünden
Ve de rüzgarların türküsünü pencerelerden
Bir şu cesur korkuluk kaldı kargalarla sövüşen
Bir de böceksiz bir çiçek
Mayın tarlasında üşüyen
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
