Çeşme Başı 2 Şiiri - Yılmaz Örmeci

Hava güzel, her taraf kar, yerde çamur, mevsim kıştı
Öğle vakti gökte güneş ortalığı yakıyordu.
…
Yerlerdeki o çamurdan paçaları kirlenmişti
İki genç kız eğilerek şalvarını yıkıyordu.
…
Genç kızların yıkadığı çamaşırlar hepsi yaştı
İki kişi uçlarından çevirerek sıkıyordu.
…
Yakışıklı bekar gençler birer birer hepsi koştu
Kimi köyde kalmış, kimi şehirlerde okuyordu.
…
Delikanlı erkeklerin oturduğu yerler taştı
Bazıları gelir gelmez bağdaş kurup çöküyordu.
……
Yanımdaki gence sordum adın nedir? Dedi Rüştü
Küçük yaşta yetim kalmış, hep boynunu büküyordu.
…
Anlattığı hikayeyle içim yandı, bağrım deşti
Annesiyle evde kalıp halı, kilim dokuyordu.
…
Onun öbür yanındaki delikanlı da adaştı
Birkaç dönüm tarla almış arpa, buğday ekiyordu.
…
Hepsiyle de sohbet ettim, gönlü zengin, cebi boştu
Kime sorsam ya arkadaş, ya akraba çıkıyordu.
…
Giremezmiş asla köye hırsız, katil, hain, puştu
Köy gençleri dayak atıp hem de hapse tıkıyordu.
…..
Birkaç mani söylediler kulak verdim hepsi hoştu
Kuruyemiş yiyen gençler hepsi tesbih çekiyordu.
…
Manileri duyan kızlar neşelendi, hepsi coştu
Biri döndü arkasını ya evli, ya bıkıyordu.
…
Seyrederken güzelleri akşam oldu, saat beşti
Toparlandı herkes köye gitmek için yola düştü.

Ankara, 24.08.2019, 15:13