Sonsuz bir vadinin tam ortasındayım.
Gökyüzünde ne bir güneş var, ne bir ay,
Savunmasız, bir çocuk gibiyim, oyuncağı elinden alınmış.
Sana gelen yolu bilemiyorum,
Adım atıp yürümeye cesaretim olsun.
İki kefeli terazi misali duygularım,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta