Çalışmaktan insan bıktı
Bazen oldu gönül yıktı
Ummadığı yerden çıktı
Para senin derdin neydi
Millet oldu sana köle
Yaradana kurbanım özümden
Koşar gezerim ben sözünden
Nereye gideyim gönül yüzünden
Sakınırım seni ben gülüm gözümden
Severim yaradanı gönülden
Seni seven kalbim nasıl atıyor
Sevdalı bakışın neşe katıyor
Başkasını görmez sana tapıyor
Ölsemde vazgeçmem gayrı sevdiğim
Gel deseydim gelirmiydin benimle
Hasretin zor imiş dertleri aldım
Seni düşünüp de maziye daldım
Perme perişanım kendimi saldım
Sensiz yaşamak da ölümden beter
Zamanım dönmüyor artık geriye
On kasım bizlere ne kara gündü
Duyunca haberi başımız döndü
Gözleri yumuldu ışığım söndü
Gözümüze yaşlar doldu Atatürk
Şimdi ağlar sana necip milletin
çoluk çocuk döktü sokak ortası
ansızın geliyor belki haftası
bazıları vardı o gün zorbası
mevlam bir daha gösterme yurduma
vatan sever halkı yardıma koşar
çoluk çocuk döktü sokak ortası
ansızın geliyor belki haftası
bazıları vardı o gün zorbası
mevlam bir daha gösterme yurduma
vatan sever halkı yardıma koşar
Adı bende gizli kaldı
Beni dertden derde saldı
Vefasız kalbimi çalıdı
Neredesin şimdi nerde
Sevip gönül bağlamıştım
Sayarım gürbetin yolu
Gözlerim yaş ile dolu
Hüzün dolu sağı solu
Ne zorimiş sensiz günler
Zaman böyle geçmiyorki
Emeğe sayğıyı biliriz bizler
Yılmadan öğreten vallahi sizler
Kolay kolay silinmez eski izler
Öğretmenler gününüzü kutlarım
Karıyla kışıyla hep yanımızda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!