ömrüm beklemenin ününde ütülenir
toprağı boyadım ruhun rengine
beklemek üşütüyor aşk damarımı
alacakaranlığımda alaca özlemlerin suskun suları araşır
kor alevlerimde kör olmuş arzularım küllenir
ezbere bildiğim senin bakışlarında tellenir ar perdem
bildiğimiz ışıklardan önce yansız ışıltıların
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
'Ömrüm beklemenin ününde ütülenir'
Bu cümle şiirin başı ve benim için sonu oldu.!.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta