Ayırdılar seni; izzet, şeref ve haysiyetinden!
Satılık meta gibi, koparıldın şahsiyetinden.
Ruhu olmayan robot gibi; kat, kat soyunduruldun!
Şehvet bıçağıyla, kesime giden kurban oldun.
Fuhuş normalleşti, bitti müesseseyi aile!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
