Karıncalar…
Yavrumun kabrine komşu karıncalar
Yeraltına inince,
Aşk’a selam deyin benden
Kara gözlerinden öpün
Kelam edin özlemimden
Buluttan… Yağmurdan… Gözlerimden…
Usulca saçlarını tarayın,
İncitmeden, benim gibi…
Öylesine hassas, öylesine yumuşak,
Ölesiye şefkat dolu!
Sarıp sarmalayın, sanki ben kucaklarmışım gibi
Koklayın terini, tenini, nefesini
İçinize çekin…
Başka?
Onu koruyamadığım için,
Çok üzgün olduğumu söyleyin!
Özür dileyin…
Özür dileyin, yerime…
Karıncalar…
Yavrumun kabrine komşu karıncalar
Yeraltına inince
Aşk’ıma selam söyleyin…
‘’Baban seni, daim sevecek’’ deyin…
Bulutlar…
Kara bulutlar, ak bulutlar…
Gölge etmeyin kabrine yavrumun!
Bırakın güneş değsin
Açılın kuşlar gelsin,
Neşeli şarkılar söylesin,
Babasından şiirler desin
Yalnız olmadığını,
Unutulmadığını bilsin Aşk’ım…
Bulutlar… Ah! Bulutlar…
Arada bir de ağlayın yerime
Su verin yavrumun toprağına, çiçeklerine
Unutmayın ki
Gayrı ben de bulutum
Ve…
Cennette buluşmak
Aşk’ımla tek umudum…
Bulutlar…
Kara bulutlar, ak bulutlar…
Hatay, 10 Mart 2023
Kayıt Tarihi : 14.3.2023 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk Özüm Asafoğulları Doğum Tarihi: 24.01.2013 Ölüm Tarihi : 06.02.2023
TÜM YORUMLAR (2)