Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Yük kul hakkı ise epey uzun sürecektir yolculuklar...
Sevgilim!
İki damla yaş ve sen,
Gözlerimdesiniz bugün…
Bilmem ki, bu gözler unutur mu Seni?
Bilmem ki, bu yürek bıkar mı?
Sen’den!
Sevdandan!
Benim gözlerim ıslak,
Gözlerimdesin yine sevgili…
Tıpkı, beni bırakıp da gittiğin gün gibi!
Bilmiyorum ki,
Senin gözlerin nasıl, gözlerimden uzaklarda…
İşte böyle Sevgili!
Gözlerimdesin bugün de,
İçinde senden kalan son bir bakış,
Son bir sevda ışığıyla birlikte…
Dinle sevgili!
Gözlerim,
Yüreğim,
Sen ne kadar uzakta olursan ol,
Yine seninle,
Yine seni beklemekte…
Unutma,
Kapılarda değil artık gözlerim!
Ben seni dünyalık değil,
Ben seni dünya gözüyle değil,
Gönül gözüyle görüp, sevdim!
Ve işte öyle beklemekteyim!
İşte benim tüm günahlarımın sebebi!
Adres, direk cehennem-i zümera!
Cenneti göremem biliyorum, çünkü yarım kaldım ben bu koşuda...
Ama görüyorum ki, sevgili Bülent hız limiti tanımıyor, konu aşk olunca hep toz yutturuyor, arkasında kalanlara...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta