Cennet Gülü Şiiri - Özdemir Aydın 2

Ben, seni sensiz de severim,
Sen ; ağrımı, sızımı içe vuruşum,
Dilimde gonca gonca dökülüşüm,
Mansur olup darağacına çekilişim,
Yusufcuklar uçuşurken mısralarımın ucunda,
Bir selvi boylu Leyla üşür göz suyunda,
Ömrüm !!
Ben seni sensiz de severim...

Eyy büyüleyici kahve,
Eyy gecenin eyyamına düşen katre,
Eyy kalbimi derdest etmiş cennet gülü,
Eyy aşkın sitemkâr öncülü,
Kelebeğin gözünde açan gülün ömrü kadardır ömür...
.... ve ben seni düşünürken kaç kelebek ölür düşlerimde.
Nehirsel gözlerin çiçek açarken gülüşlerimde,
Ölürüm !!
Ben seni sensiz de severim...

Sen yoksun,
Sen uzak dünya,
Yokluğun acının en kıvamlı âvâzı,
Tutuşmuşsun bedenimde,
Eyy içimi yakan Leyla...
Ömrüm !!
Öldüğüm !!
Ben seni sensiz de severim...