Cengiz Numanoğlu Şiirleri - Şair Cengiz ...

Bir beşer ki; akıllar, olmuş şehvete âlet,
El kadar paçavralar, namuslara kefâlet,
Bir dünya ki; bağrında, kol geziyor sefâlet,
Gördükçe bu zilleti, size yemin ederim;
Sanki bugün iniyor gibi Kur’ân’ı Kerîm..

Nasıl da kapılmışsın, irticâ sellerine,
Dîni alet etmişsin, türlü emellerine,
Hele bir gün dediler, fırsat geçsin eline;
Devleti yıkarmışsın, başındaki eşarpla,
Doğrusu ya şaşırdım.. Sen neymişsin be abla!

Gördüm; kimi sarhoş, kimi riyâda,
Kimi gâfil gezer, kimi rüyâda.
Bir gerçek aradım, koca dünyada,
Hamdolsun.. Kur’ân’la, tanıştım Yâ Rabb!

Vurdum, kalbimdeki zikir teline,

(Şeytan ki; hem süsler, hem inandırır,
İşte insanları böyle kandırır…)

Oruç zor gelmezdi, günler kısalsa,
Namaz da kılardık, vaktimiz olsa,
İbâdet kolaydı, iş bize kalsa;

Bakıp da, o dünkü günahlarına,
Çâresiz gözlerle, bakma yarına.
Yeter ki, bugün gel Dost diyârına;
Herkese açıktır… Kur’ân kapısı…

İsterse günlerin, isyânla dolsun,

Ey! Göz kamaştıran, dünya köşkleri,
Ey! İşret kokulu, hevâ meşkleri,
Ey! Şeytan kurgusu, rüyâ aşkları;
Çekilin yolumdan! Hakk’a varayım…

Ey! Zarif kostümlü, sözde çağdaşlar,

Akıl dizginleri, nefsin elinde,
İdrâki boğulmuş, kibir selinde,
''Zayıf'' tır sıfatı, Kur'ân dilinde,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu? ..

İlâhî Mesaj'a, dudak bükerken,

Ey! Semâvî dinlerin, dünyadaki beşiği;
Ey! Mîrâc’a açılan, kapıların eşiği..
Sen ki; Mescid-i Aksa, sen ki; tevhîd simgesi,
Sahâbe-i Kirâm’ın, namazda ilk kıblesi..

Ey! Çevresi mübârek, yüce Mescid-i Aksa,

Dostlarım! ..
Bu mektupta niyetim;
Ne siyasete girmek,
Ne kirli bohçaları,
Açıp ortaya sermek,
Ne de haddimden öte,

Dostlarım,
Bir önceki mektupta,
Size, şeytanı yazmış;
Ve onun albümünden,
İki motif çizmiştim...