Zannetmiyorum,
hiçbir mutluluk anı,
çocukluğumuzda yıldızlı gökyüzü altında sırtüstü uzanıp başını ellerine dayamış halde,
Safiyane, tertemiz, dupduru bir mutluluk halinde yıldızları seyrettiğimiz o an kadar güzel olsun. Anladımki ne kadar çok özlemimiz var hâlâ,
O bozulmamış Saf yıllara
Mor sümbüller açtığında,
Götürür beni ta çocukluğumun en güzel en huzurlu anlarına
Yok dimağımda sümbül kokusundan daha güzel bir koku
Sümbüller açtığında giderim o mutlu o hesapsız anılarıma
Mor sümbüller açtığında,
Rüzgara karışır düşlerim.
Nerede o güzel çocuklar
Hayalleriyle zamanın sırtına binip gittiler
Onlardan geriye ise yalnız kentlerin ezgisi kaldı
Ve dönecekler
Zamanın sırtındaki o güzel çocuklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!