Sanma tohum her toprakta açar
Kıraç verimsiz biteviye sürgit ömür
Ve ömrü sulanmamış her ruh ölümlüdür
Ölümün yakışmadığı ela mavi yeşil kara göz'edir aşk
Aşk hem gözdedir/hem'an gözetir ekmeyi sürmeyi
Bilirim gizli bakarsın yabancı el gibi
Benim annem
Adı zarife
Namı Altun Ana
Her daim safrası ağrıyan
Dalım ağrıyor oğul
Ben üzülürsem yaprak döken
Hadi gel seninle yolculuk edelim
Ne kimsenin sözü ne tanrının emri
Yürüyelim çevremiz alabildiğince gökyüzü
Ve sen/yüzme bilmeyen sevgili
Korkma/kollarım taşır ikimizi
Ne çok çalışıyor insan
son yaptığına dikkat et o yüzden...
geçmişte zümrütler sunsanda önüne
gökkubbeyi sarıya yada maviye değil senin rengine boyasanda
saatlerce sıtma nöbetlerini bekler gibi beklesende başucunda
nafile tüm bekleyişlerin..
insanlar son yaptıklarıyla anılırlar hep
Kar yağıyor herkesin üstüne
Ve sana ve bana
Üşümüşsün
Sormana gerek yok
Yada düşünmene
Gir içeri
Sen dolaşırken sokakları
Bilmediğin en tenha yerinde
Işık süzer
Lambanın içindeyim
Sen inip çıkarken
Akşamcı meyhanenin merdivenlerini
tüm seslerden uzak olmak istiyorum...
epos mathematik
izafiyet nedir looooooooooooo?????
inan herkes batıyor bana....
bende çok istiyorum yazmayı...ama inan hiç havamda değilim.
kafamı boşaltmam lazım...
Ne bir vatan
Ne bir erdem
Arıyoruz kalbin altın çağını Vurulmakta insanoğlu oğlu tarafından
Irzına geçiliyor emeğin
Göz actırılmamaya hükmedilmis
Kutsallaştırılmış kitapların sözleri de yetmiyor artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!