Cemre Suya Düşünce Şiiri - Aliş Gülden

cemreler
havaya suya toprağa düşünce
kurtuluruz zemherinin zammından
gecenin soğugundan havanın ayazından

karşıki tepeden poyraz esiyor
burçak, burçak, efil, efil
sanki sıladan haber getiriyor
susamış bülbüller pınara geliyor

yeşerince yapraklar yaz geliyor
avını gören kartallar süzerek geliyor
dizilmiş koyunlar sıra sıra
yavrular peşinden meleşip geliyor

eriyen karların altından
kardelenler açıyor
uzatıyor başını güneşe doğru
güneş vurdukça şaçılıp geliyor

oluşan her lodos bahar getirir
şerçeler yavrusuna yemini getirir
yüksek tepelerde eriyen karlar
sel olup enginlere çağlayıp gelir

benimse gurbette anasız boynum bükülür
canlanır gözümde köyümün tozlu yolları
gözümde tüter tezek dumanları
gözlerimden kanlı yaşlar süzülür gelir