Bir yangının ev sahibiydi gözlerin
Ellerinde umuda kanatlanmış hüzünler
Kaçtığın limanlarda kendini güvertede unutup beklerken
Bir yağmurun talan bahçesiydi yüreğin
Bayram sabahına koşuşan çocukların
Çığlıkları vardı dağınık saçlarında
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var