Nazar boncuğu dediler; senin gözlerin,bana
Koştum geldim sana ki,nazar değmesin aşkımıza.
Gözlerinde güller açmış,sanki bir demet gonca,
Koklasam seni delicesine,doyulmaz ki sana ömür boyunca.
Cemre düşmüş gözlerine,alevlenmiş kaşların,
Dudakların kor olmuş,yanıyor yanakların,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta