Bir Cemre düştü gönül toprağıma
Gelişi kışı bahara çevirdi
Hazanda gül açtırdı ruhuma
Dünyanın gamze'siydi sanki gözleri
Nefesi Ab-ı Hayattı sol yanıma
Katre katre damıtırken gönlüme
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
