Cemal Karsavran Şiirleri - Şair Cemal Ka ...

ay karanlik geceye vurmus gün
aska susamis dudaklarim
sehir isiklari yanar ben yanarim
sen isigimsin geceme vuran

sen kahkahalarini özler kulaklarim

uzanir orta asyadan
yazitlarda saklidir
yillar içinde
Yunus'dur
dilden dile dolasir
halkin agzinda

sen ki bir giz değil gerçeğimsin
hislerimi üstüme örtü diye örttüğüm
hilal olan ay yıldıza taptığım kadar
yatağıma yastığıma düşen yıldızsın
mutluluğu yaşadığım
lehçesi bozuk dillerim

yaşama senin kirpiğinden tutunuyorum sevgilim
göğsümde üşüyen bir serçe titremesi
küçük yaşamlar büyük hayaller
gurbetliğim özlemim

keşke el fenerini yanımıza alsak rüyalarda

sevgi yaşanıyorsa eğer
bazen hırçın bir lodosa teslim olmalı insan
bazen de ılık bir melteme
tutmalı sevdiğinin elini bırakmamacasına,
bakmalı gözlerine saatlerce
ve nefesini hissetmeli nefesinde

bazen bir selam
bazen bir merhaba ile başlar
can, canım gibi sözlerle
paylaşmayı özlerken yüreklerimiz
ayak seslerini bile duyamazsınız
kayan bir yıldız sessizliğinde

kaybolan şehirdir yüreklerimiz
uzansam tutmaz mıyım ellerinden
gün geceye dönmüşken
sen özlem ben hasret
uzaklıklar yakındır yüreklerden

günesli bir hava ve yagmur yagiyor
onunla yüzüde tebessüm oluyorsa
ONA ASIKSIN...
Onunla ayni ortamdayken gormezlikten geliyor ama etrafta olmadigi zaman
caktirmadan gozlerin her yerde onu ariyorsa....
ONA ASIKSIN...

gülerken agladim sensiz
aglarken güldüm
uzun bir yolculuktun
sana giden yollarda
kaybolup varolan
dönemeçlerde

seni beklemek ıssız bir adada kimsesizliktir
ümitlerin bitmek üzere olduğunu bile bile
hani gün biterde gecenin karanlığına kalırsın
anlamını bulamadığı sözcüklere esir olursun
yıldızların dolunayın merhametine kalır anın
labirent bir bulmacadır içinden çıkamadığın