Cem Öztekin Şiirleri - Şair Cem Öztekin

Ademi yaratıyorsun topraktan
Şeytanı yaratıyorsun ateşten
Sonra şeytana secde et diyorsun toprağa
Bee ! Tanrım..
Her nevi toprak ateşte pişerse porselen olur bilmiyor musun...

Düşümü taktım
İnceden bir kancaya
Attım evren denizine
...Suskun
Ama
Tutkulu...

Karıncanın rüyasında ki
İpek böceğinin ipi
Meryem'in rüyasında ki
tezgahlarda mı dokundu...
Bir Zümrüt-ü Anka kuşunun
kanının rengine mi boyandı...

Asayı vurdum yüzüme
Yarıldı yüzümde ki su
Söz...
İzafi bir aşkın
Kavmini geçirdi
yüzümün karşı kıyısına...

Yer çekimimi yaratan,
verdiğim tüm sözleri
boğazım da düğümlenmiş,
kelimelere ekleyip
Yakayım diyorum...

Bu gece;
cüce
yıldızlardan
akıyor
dile
hece...

Bir kıyı bulamazsın
Asla bulamazsın
Hırçın dalga...

Tek kıyısı benim bu denizin
Bana vuracaksın kendini

Oysa ben
gözlerime
yorulmuş
ıslak
hüzünler asmıştım
Aklımın sıcaklığında

Çürümüş söz kokuyor gece...
Dil çıbanından
irin damlıyor
orospu faklarına
Ali'nin ciğerinde saplı
sahte askerlerin

Arıyorum çocukluğumun tebesümünü
Yanaklarımın beyaz ormanında

Arıyorum yankısını kumdan dağlarımın..

Ne çok kelime sığmış o küçük dilime