Cem Karadeniz Şiirleri - Şair Cem Karadeniz

Geceydi kahve koyusu teninden geçen,
Ateşböceği yanışlı bir esintiydin;
Mutluluk anımsatan bir resimdi gözlerin,
Sen yankılanan şiir resmi penceremden;
Adında gizli bir satırdı hayat,
Çözebilme çabasıydın gözlerimin;

Özleyişlerin sıcaklığı inde
Bir merhaba diyebilmek,
Umutların gölgesinde
Bir öpücük kondurmak alnına sevgilinin,
Göz alabildiğince yakın
Göz alabildiğince candan

Görüyorsun ya
Günler bitiveriyor öylesi anılarla,
Bitimsiz sanılan saniyeler
Boş gözlerin umutlarını süpürüveriyor durmaksızın;
Özlenen dudaklar, kordan buzullarca yangın
Şakaklarımdan kan kırmızı özlem damlıyor yine,

*haki yeşilli şiirler

utanmadın mı?
açmadın gözlerin hani
inanacaktın yıldızların yalanına
ve karabasanı kovup geceden

Seni sevdiğimi anlamadan önce
Sevginin ne olduğunu ancak
Hissetmeden anlatabilirdim
Şimdi hissediyorum ama
Anlatamıyorum sevmek nedir diye…

İnadına umut doğurur
Issız günlere dost merhabalar
Kuşlar kanat çırpınışlarıyla
özümser aydınlığı
ve gecenin kıyısında bir kentten
yağmur tadında toprak kokuşlu

Bitimsiz bekleyişlerin
Martısal analizini yapacak
Ya da
Özleyişlerin yitik sihrini
Yeniden canlandıracak değilim
Gel gör ki yaşam bir kartopu sanki

Sonsuzluk
Ellerinde başlayan
Vakitsiz bir oynaşma hastalığı
Gizemli bir kapı
İsterik kahkahalarına tutkunun,
Liseli bir genç kızın türküsünde

Sabah
Gözlerine aşık bir gezgin
Ve
Yorgun bir cellat gece,
Her nasılsa
Sabah can veriyor gecede

Kanguruları düşündün mü hiç?
Zıplamayı dans bilirler bozkırlarda,
Düşündün mü hiç geyikleri şafakta?
Ürkek gözlerle bakarlar suya
Güzel gözler görseler de karşılarında,
Düştü mü gorillerin iç çekişi aklına?