Şu çıkarlar dünyasında
Umutlarıma atılan
Çelmelerden yoruldum.
Yüreğim ışığı nerede gördüyse,
Sevgiyi o yöne verdi.
İyilik diye yapılanlar;
Denizde boğulmakta olan birine,
Şemsiye tutmak gibi geldi.
Anladım ki;
Hayatı sevmek
Önce kendine değer vermekten geliyor.
Kendi değerini bilen,
Başka hayatları anlamakta zorlanmıyor .
Kayıt Tarihi : 13.2.2017 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!