Celladım Sen oldun... Şiiri - Vural Özgan

🍷🍷🍷
Bu gecede sensizlik yağdı üzerime
Zifiri karanlığında cellada teslim ettim yüreğimi
Senden arta kalan ne varsa
Vurdu hançeri...
Lakin, hala silemedi gozlerimki hayalini
Yüreğimdeki
Bitmez tükenmez sevgini.
Doldurduğum her kadehte hayalin,
İçtiğim her sigaram da
Buram buram hasretin tüttü...
🍷🍷🍷
Acının resmini çiziyorum boş odamda
Sen çıkıyor...
Bilmiyorum, ne yapacağım ben seninle ?
Oysa yoksun..!
Hiç gelmemiş Gibi,
Yüreğime dokunmamış,
Aynı kadehlerde dudak izimiz yokmuş gibi...
Bir Deli tufan aliyor benliğimi
Bıraksam,
Hickiriklarimda boğulacağım.
Gitsem, hani senden
Bir adım uzaklassam
Nefessiz kalacağım...
🍷🍷🍷
Bilmiyorum şiir gözlüm...
Ben sensiz ne yapacağım..
Aslında yalnızlık değil
Beni hüzünlendiren
Beni böylesine melankolik eden
Yürek ile akıl arasında kalmış düşüncelerim
Akla ziyan bir aşktın sen
Hani o son kadeh varya
İçince canavar çıkan için den
Belki de içmemem gereken
Son kadehimdin.
Silahimdaki son mermi
Dilimdeki son söz
Gönül kitabındaki ön söz
Devamı olmayan....
🍷🍷🍷
Belkide bir masaldı bu aşk
Bilirsin,
Bizi hep kandırdılar
Hiç bir masal mutlu sonla bitmedi aslında
Kırmızı başlıklı kızı da kurt yedi.
Bizimde hikayemiz böyleydi aslında
Kandıran sen
İnanan ben oldum.
Giden sen
Bekleyen ben oldum...
Ölen ben,
Celladım sen oldun..