Çelişki Şiiri - Ali Hasan Gökalp

Çelişiyorum seni severken.
Çelişiyorum kendimleyken.
Çelişkilerimdeki ikililikler birbirini tamamlıyor.
Üç günlük dünya burada geçiyor.

Dört mevsim seni yaşıyorum.
Beş duyum seni duyuyor.
Altıncı hissim hissini hissediyor.
Burada haftalar geçmiyor.

Nerede yaşanılan o günler?
Sayınca bitmiyor günler.
Günleri artık saymayı bıraktım.
Seni bırakamıyorum.

Aşkım sana gurbet.
Çekiyor gönül kahrını.
Yanan küllerim soğuğa müebbet.
Görüyorsun, bir kış gününde güneş eritiyor buz tutmuş kahrımı.

Hapisim sensiz buralara.
Sen açık bir denizde, ben duvarlar arasında.
Bir ziyaretçi bekliyorum, gelmiyor.
Gelen avukatım, suçlunun adını ver diyor.

Uzun zamandır rüyamda göremiyorum seni.
Yeterince düşünmüyor olmalıyım ki suçluyorum kendimi.
Şimdi gördüğüm rüyada bir lunaparkın sesi.
Kulağımda seninle gelen özgürlüğün sesi.

Dönme dolaptayız, gözlerimiz bakışıp çarpışıyor.
Yukarıdan gördüğümüz çarpışan arabalar birbiriyle çarpışıyor.
Uyandırıyor beni soğuk bir suyun çarpma şokuyla gardiyanlar.
Kalbimdeki çarpıntı yetmiyormuş gibi vücuduma elektrik çarpıyorlar.

Sorgunun yeri işkence odası.
Hakim kalemi kırmak üzere, yol idam sehpası.
Son kez soruyor gardiyanlar, ismini vermiyorum.
Senin suçun yok çünkü seni seviyorum.