uzun süren sessizliğin arkasında kaldı mutluluk
yalvaran gözlerimizdeki utancı gizleyemedik
sustuk diye üzerimize geldi ne varsa
hepsiyle birden başedemedik..
siyahın ürkütücü tonlarına kandık sonra
beyaza varmak için çok şeylerden vazgeçtik
önemsiz gördüklerimizin önemi sonradan anlaşıldı
farkettiğimizde geç kalmıştık..
siyah beyaz bir mevsimin içindeydik
çiçekler sıcaktan solarken biz üşüyorduk
yağmur yağsın diye ellerimizi duaya kaldırırken
günahlarımızı hiç sorgulamıyorduk...
Kayıt Tarihi : 4.6.2005 02:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!