Celaleddin Mengüberti Şiirleri

Hayatın şükür ya da sabır çıkan yolunun,
Ruhun beklediği olmazsa olmaz bir gıda,
Kendisini kaybedip ulaştığı ; Mecnunun,
Kapkara bir kördüğüm sonra sonsuz bir sevda.

Gönül motordur,yakıtı ilgi,
Aşk bir çiledir vuslata aşık,
Uçsuz ormanda pusula bilgi,
Bilgi ki cahillikten karmaşık.

Kalbim ölen umutlarımın mezarlığı,
Sinemde kabir azabı çekiyor fikir,
İzzetinde müslümanların azınlığı,
Benliğim zelil görüldü onurum hakir.

Ben yazılarımı tükenmez kalemle yazarım.Çünkü bilirim ki kelam namludan çıkan mavzer gibidir.Beynine bir hatıra damlası dokunduran ilk düşün gibi beni düşün unutma...
Kirpiklerimden akan şu kan,Kayıp giden bir yaşamdır ellerinden akan !
Kuşlara kedilere tüm hayvanata , Sana benzeyenlere seni sormak,Her gördüğüm bebeğe seni sormak Annen kim ? Gökyüzünde aya yeryüzünde aynaya seni sormak.


-------------------

Yıkık bir enkazın üstüne yapılan bir küçük kulübe benim hayatım,Kendi öz memleketinde kültür şoku yaşayan insanların dünyasında...Sizin dert diye konuştuğunuz komediler bana lüks kaçar.Oysa ben acıya o kadar bağışıklılık sağladım ki,Artık ağrıyan yerlerimden müstağnîyim.Artık çivisi çıkmış alnımdan ve mangalda kül bırakmayan bir kor'a sahip kalbimden müstağniyim.Bir misafirim sanki dünyada,Keyifle gülen insanlara seyirci ve rüyada yaşam kalitesinde soluyan bir garip.Ne hayallerim vardı oysaki...Kucağıma yenidoğan oğlumu ya da kızımı alıp annesinin huzurunda ; Çirkin erkek güzel kızla evlenirse tabi çirkin çocuk doğar esprisini yapmak mesela.Bahçede sana bir türkü söylemek,Elinden alıp kaçırmak uzaklara.Bir şiir yazmak gözlerine sesine ruhuna ve görmediğim saçlarına.Sen bana bağırırken evde,yüzüm kızarmış sinirli bir şekilde ceketimi alıp yıldırım hızıyla soluğu dışarıda almak ve öfkem geçene kadar koşmak,Sana ilk aşık olduğum günlerdeki gibi aşkının verdiği acımdan bulunduğum ortamdan uzaklaşıp ateş sönene kadar koşmak işte,Bu durum şuan dünyada hiç kimseye bana tanıdık olduğundan daha tanıdık değil.Ben ufkumu açmayım size telaffuzu yok benim ızdırabımın.Selam,Benim adım Celaleddin...

Geç evlilik hakkındaki sözünüz sakat,
Fikirleriniz şükür ki beni boğmadı,
Fıtratım yıllar önce diyor,sizler fakat,
Evleneceğiniz kişi henüz doğmadı...

Kurtuluş ipi uzun bir halat,
Bekler başında garip bir cellat,
Varış yeriyse uçsuz bir umman,
Liman başında kara bir duman,
Rengi dumanla aynı âsuman,
Mekânın önünde yeşil adam,

Konulmuş mu bu buhranın adı,
Ne keyif kaldı ne ağız tadı,
Feryat figan yanan kalbin yâdı,
Bir desise ki iblis icâdı,
Hükmü verdi idamsever kadı,
Suça ortak süpürgeli cadı,