Celal Çetin Şiirleri - Şair Celal Çetin

Kalbi verende, içini dolduran da O dur.
Ondan izinsiz,
Sinek kanadını oynatamıyor madem.
Nasıl sorumlu tutulur,
Neden Cehennemle korkutulur Adem.
Dünya bir tepsi ballı börektir dostum.

Hayatı, çatlak bardaktaki suya benzetmişsin,
meyhaneci.
İçsende içmesende tükenecek yazmışsın,
duvara.
Madem öyle,
hadi bizim masaya bir yetmişlik daha söyle.

Yazıcı oğulları bana gardaş.
Maşallah diyeyim, nazar değermiş.
Mevla’m gözlerime yeşili vermiş.
Semerelerde ismim geçiyor mu? .

Yazıcı oğulları genişlemiş.

Hakkımı gasp eylemişti birisi.
Ahirde hesaplaşırız dedimdi.
Akil birisi, hele yürü dedi
Orada öyle, hesap falan yok ki

İtiraz ettim akile tabi ki.

Taktir güler gayret ile tetbire.
Kimin elinde ne varki ne bile.
Kulların yazdığı hiledir hile.
Cüzi iradede yanılış vardır.

Sanırız ki gayret ile olacak.

Mümkünse 90 60 90, ölçüye uysun.
Bulunduğu ortamın rengini de alsın.
Cılızlar o bezler başkasına kalsın.
Verecekse Mevla’m en iyisini versin.

Huyu huyuma boyu boyuma uysun.

Bir daha şiirden anlamayan kadınları
sevmeyeceğim.
Boşa gidiyor heba oluyor
harcadığım emeğim.
Bu şiir sana idi,

Çoğu diline doladı.
Orta direği salladı.
Zenginleri ıskaladı.
Kır-iz mır iz yok diyorlar.

Yağmura dizeler dizdiğimizde, şiir olur.
Çoğunluk, yağmurdan ilham aldığımızı söyler,
Kerameti yağmurda sanır.
Unutulsa da, yağmurun evvelinde bulutlar.
Hal ehli olanlar, yağmura sebep bulutu tanır.

Sözler aldatabilir amma,
hisler asla.

Gözler aldatabilir amma,
kaşlar asla.