Çektim Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

dünya denen bu alemden
her türlü ben çile çektim
yazımızı yazan kalemden
her türlü bela çektim

değirmen çevirir gözlerimin yaşı
güneşi kıskandırır yüreğimin ateşi
tanrım vermiş ana akılsız başı
onun yüzünden ben neler çektim

gönül bahçemde çiçekler soldu
dert keder gelip beni buldu
dost dediğim sırtımdan vurdu
dost ellinden ben neler çektim

görmedim rahat yüzü
işitim her kötü sözü
sevdim bir hayırsızı
her türlü çile çektim

çıkma artık karşıma
ömrüm gecti boşuna
kondum musala taşına
bu dünyadan çok çektim

gidiyorum gelmem geri
olsanda melek peri
gözüm görmesin seni
ben senden neler çektim